Leucocarpa, e njohur edhe si leucolea, është një ulli i rrallë, që gjendet kryesisht në jug të Italisë, në rajonin e njohur historikisht si “Magna Graecia” ose Greqia e Madhe. Emri i këtij ulliri rrjedh nga greqishtja dhe është një bashkim i tre fjalëve: leucos (e bardha ), elaea (ulliri) dhe carpos (farë). Ulliri karakterizohet kryesisht nga forma e saj e vogël. Por gjatë procesit të pjekjes, frutat e tij marrin një ngjyrë delikate të fildishit ose e perlave të bardha.
Jugu i Italisë nuk është i vetmi vend ku prodhohet ky varietet, ai ekziston në një lloj të ngjashëm në Greqi, por ato janë mjaft të rralla, por edhe në disa zona përgjatë brigjeve mesdhetare të Afrikës veriore dhe përgjatë gjithë perëndimit në brigjet e Atlantikut të Portugalisë.
Leucocarpa është përdorur tradicionalisht në shekujt e kaluar nga komunitetet e Mesdheut, kryesisht për qëllime fetare, pasi ngjyra e saj e bardhë u bë sinonim me pastërtinë, shkruan Scan.
Ekzistojnë prova që madje edhe kishat e krishtera të rajonit dihej që përdorin vajin e veçantë të ullirit të prodhuar nga kjo shumëllojshmëri për të vajosur perandorë dhe mbretër.
Fatkeqësisht, për arsye të panjohura, Leucocarpa u përhap më pak dhe me kalimin e viteve, dhe ullinjtë e saj dhe vajrat tani janë produkte të rrallë.
