Valerie Watts ka njohur një dhí.mbje që një prind kurrë nuk duhet të provojë.
Disa ditë pas lindjes, Valerie mësoi lajmin se djali i saj ka lindur i vd.ekur. Siç është lehtësisht e parashikueshme, gruaja e re u tròndít th.ellë dhe mendimi i dhomës dhe orendive të përgatitura për djalin e saj i còpètònin ze.mrën.
Çdo ditë gruaja e gj.orë shikonte rrobat dhe lodrat që nuk do të përdoreshin, ju mund të imagjinoni të gjithë dh.imbjen që ka ndjèrë Valerie…
Pas një viti apo më shumë gruaja vendosi të lárgòhej nga e kaluara dhe vendosi të shiste ato që kishte blerë për djalin e saj që nuk kishte lindur kurrë.
Qëllimi i saj nuk ishte fare për të fituar ndonjë gjë, por thjesht për të heqùr qafe ato objekte që ende lë.ndonin aq shumë (për të mos parë hijen e djalit të saj çdo ditë).
Për shkák të këtij besimi, Valerie nuk priste që shumë njerëz të blejnë artikujt e saj, veçanërisht djepin e tij.
Një zotëri i moshuar i quajtur Gerald shikoi me interes mallin që Valerie ishte duke shitur, ai ishte një punonjës i cili punon në fushën e restaurimit të mobiljeve.
Ndërsa ai ishte duke negòciuar për blerjen ai nuk bëri asnjë pyetje në lidhje me shitjen, sepse, në mendjen e tij pas objekteve që Valerie po shiste ishte motivi se asaj nuk i hynim në në punë (ndoshta për shkák se fëmija ishte rritur tashmë).
Ndërsa po kthehej në shtëpi, Gerald diskutoi me bashkëshorten e tij, kjo e fundit (e pranishme kur bleu djepin) kishte biseduar me Valerien dhe mësoi historinë e saj të tris.htuar.
Kur i rrë.feu të shoqit historinë që kishte mësuar, burri e kuptoi menjëherë arsyen për pasigurinë e Valerie-s në shitjen e sendit.
Fillimisht ai mendoi të kthehej për të kthyer djepin, por kur e mendoi me mirë arriti në përfundimin se do të ishte njësoj e dhi.mbshme (pasi Valerie vetë vendosi ta shiste).
Menjëherë pas kësaj, ai mendoni diçka shumë emocionuese: Ai vendosi të bëjë që karrige në kujtim të Noah (emri që Valerie i vuri birit të saj para lajmin tra.gjik).
Kur u kthye tek Valerie (rreth 7 ditë pas blerjes), zonja e gjorë e mirëpriti dhuratën me lòt gëzimi; ishte me të vërtetë një gjest i këndshëm ai që bëri z. Gerald.
Tregime të tris.htuara si ai i Valerie Watts ka shumë (për fat të k.eq).
