Një grua rrëfen se pas martese marr/ëdhënia me të shoqin është ftohur deri në atë pikë, sa ajo mendon se po shkon drejt fundit.
Kjo është historia e rrëfyer. “Mirëdita, uroj të jeni të gjithë mirë nga përmbytjet.
Ju shkruaj nga Gjermania ku jeton me burrin dhe fëmijën prej vitesh e vitesh, pasi ikëm nga Pogradeci. Kam një problem që dua ta ndaj me lexuesit e faqes tuaj, ndoshta më japin ndonjë këshillë.
Por pa ofendime ju lutem. Me burrin jam marrë me mblesëri, por e pëlqeva. Në fejesë gjithçka shkonte qetësi, por që kur u martuam dhe erdhëm këtej ne jemi bërë si të huaj.
Burrin e kam punëtor dhe shumë të qetë. Nuk ka vese, ama si burrë e grua kemi vite që nuk jemi më.
Aq sa që kur lindi djali ai flen në sallon dhe as krevatin nuk e ndajmë më bashkë.
Burri ka qenë mashkulli i parë në jetën time, e kjo gjendje tani mes nesh nuk po më pëlqen. Jemi bërë si njerëz shtëpie, e jo si partnerë.
Kjo ka ndikuar për keq tek unë dhe jam komplet e ço/roditur. Dua që me burrin të jemi ç/ift i afërt, por nuk di si t’ja bëj. Çfarë më këshilloni?
Kam frikë se kështu do të njohë ndonjë femër tjetër këtej edhe nuk dua të shk/atërroj familjen.
Mundohem ndonjëherë t’i afrohem, por ai është vetëm i lodhur…E kështu ikën muaj dhe vitet…”, shkruan ajo.
