David Bennet një inxhinier, thotë që ai pa një pjesë të vogël të asaj se si mund të duket jeta pas largimit nga kjo botë. Bennet detajazoi pretendimet e tij për një dokumentar të Morgan Freeman.
“Në 1983, pranë bregdetit të Kalifornisë, ishte një stuhi që zgjoi batica deri në 20 metra. Papritmas unë rashë nga një shkëmb, pastaj një person ra përmbi mua, në këtë mënyrë u katapultova direkt në det të hapur.”
Bennet më pas tregon për momentin ku ai ishte fizikisht i pajetë.
“Ju mund të mbani frymën vetëm për një kohë të caktuar. Kur vjen puna për të lëshuar frymën, dhe ju lëshoheni, e ndjeni ujin e kripur që po ju futet nga goja. Është një mënyrë e dhunshme për të ndërruar jetë. Kisha humbur fare vetëdijen për trupin tim dhe oqeanin në këtë pikë”, shtoi ai.
Por gjithsesi ishte një moment qartësie për të cilin Bennet tregon që e dinte se ai do shpëtonte.
“Më pas, ishte miliona fragmente të dritës në ngjyra të ndryshme. Ato po silleshin në sytë e mi dhe në një mënyrë e dija që unë isha larg trupit tim. Teksa unë u afrova drejt masës së dritës, pashë vetën që isha në një vend me të cilin ndjeva lidhje më të fortë se gjithçka që kisha ndjerë më parë. Më pas grimcat e dritës më folën duke më thënë që nuk ishte koha ime. Duhet të kthehesh, ke ende një qëllim”, tregon Bennet për përvojën e tij shumë drithëruese.
“Tani po shikoja trupin tim ndërkohë që po kthehesha përsëri brenda tij. Valët tjera më goditën trupin drejt një varke, që më liroi mushkëritë e mija dhe papritmas isha i gjallë përsëri”, shtoi në fund Bennet.
Ky tregim vjen në një kohë pasi që një shkencëtarë pretendoi se ka jetë në botën tjetër.
San Parnia zbuloi gjatë të njëjtit dokumentar se si ai studioi më shumë se 10 raste të të mbijetuarve të infarktit në zemër.
”Është me rëndësi të kuptoni që kur një person është duke vd.ekur ai kthehet në një kufomë. Qelizave brenda trupit të njeriut iu duhen më shumë orë për të vd.ekur kurse sa trupi vetë. Pra mjekët përdorin këtë kohë që të kthejnë një person në jetë. Sot ne në shkencë e konsiderojmë vetëdijen shpirtërore si të qenë, andaj ne mund ta testojmë teorinë në mënyrë shkencore”, thotë Parnia.
