Në një qytet të largët në Lindjen e Londrës, jetonte një çift i quajtur George dhe Helen. George punon në një fermë që ndodhet në veri të qytetit. Ai zakonisht dilte herët dhe kthehej në shtëpi vonë në mbrëmje, ndërsa gruaja e tij Helen, e cila ishte shtatzënë, qëndroi në shtëpi.
Një ditë fatkeqe, si zakonisht, George shkoi për të punuar. Ferma është 50 kilometra larg nga shtëpia e tij, një zonë te izoluar dhe nuk ka fshatra në afërsi. Derisa George po manovronte ngadalë nëpër kete terren duke u përpjekur për të arritur në fermë, papritur ra telefoni i tij. “Xhorxh, kthehu në shtëpi … .me dhemb shume stomaku.. me duket se po lind …”.
George u trondit pas fjaleve te gruas së tij.
Shtëpia e tij është e vendosur në zonën rurale pa fqinjë përreth. Spitali më i afërt ndodhet në qytet i cili është rreth 30 kilometra larg, çfarë mund të bëjë ai tani?
Ai u kujtua gjatë vizitës së tyre në spital pas nje kontrolli. Mjeku u tha atyre se fëmija i tyre ka shumë të ngjarë të lindë para kohe. Asnjëherë nuk mendonte se fëmija i tij do të lindte një muaj më herët se data e duhur. Duket sikur parashikimi i mjekut u bë realitet.
George e dinte se nëse nëna dhe fëmija nuk dërgohen në spital në kohë, ata do të përballen me komplikime të rënda që do të rrezikonin jetën e tyre.
“Dashuria ime, mos u shqetëso, jam rruges tani!” Koha ishte shumë e çmuar për Xhorxh, ndërsa jeta e gruas ishte ne duart e tij. Ajo kishte nevojë që ai të kthehej në shtëpi sa më shpejt të ishte e mundur. Ai shpejt e hodhi telefonin e tij, bëri një kthesë dhe u kthye prapa.
Papritmas, dikush erdhi duke vrapuar nga prapa tij , duke bërtitur që Xhorxhi të ndalonte.
Personi i cili ndaloi xhipin e tij ishte një njeri i moshës së mesme. Ai iu lut George, “Zotëri, të lutem, shpëto djalin tim!”Emri i tij ishte Anthony.
Ai tha se ishte me familjen e tij.Por fati nuk ishte në anën e tij. Papritmas, frenat e tij u shkeputen dhe ai humbi kontrollin e makinës së tij.Sekonda më vonë, ajo u perplas ne një shkëmb!
Të dy Anthony dhe gruaja e tij pësuan vetëm plagë të lehta. Ndersa djali 9-vjeçar i Anthony doli nga makina dhe ra pasi ai nuk kishte vene rripin e sigurimit dhe tani djali ishte zhdukur. Ata nuk e dinin nëse ai ishte ende gjallë!
George e dinte qe nga atje deri në qytet është rreth 20 kilometra larg. Nëse ai do të merrte gruan e tij në spital dhe pastaj do të kthehej për të ndihmuar Anthony, mund të ishte tepër vonë.
George ishte tashme në një situatë të ngjeshur. Nëse ai do të ndihmonte Anthonin, jeta e gruas së tij dhe e fëmijës do të ishte në rrezik dhe nëse ai do të shpëtonte Helenin, djali i Anthony mund të vdiste.
George nuk ishte në gjendje të merrte një vendim. Ai ishte mes të shpëtimit të djalit të një të huaji dhe gruas së tij dhe fëmijës së tij të palindur.
Papritmas, Anthony u gjunjëzua para Xhorxhit.
Xhorxh dëshironte ti thoshte Anthony se gruaja e tij ishte gjithashtu në rrezik, por ai vendosi të dilte nga xhipi i tij dhe të shpëtojë djalin e Anthony së pari. “Ku është djali yt?”-e pyeti Anthony-n.
Të dy ata zbritën poshtë shkëmbit dhe atë që Xhorxhi pa, ishte një djalosh i përmbytur në gjak. Fytyra e tij ishte e zbehtë dhe kishte plagë të shumta që kishin gjakosur trupin dhe këmbët e tij të vogla. Djali po humbiste shumë gjak. Anthony bërtiti duke thënë: “Unë kam bërë thirrje për shpëtim emergjent , por do të ishte tepër vonë deri në momentin që ambulanca të arrijë. Djali im nuk do mberrije gjalle ne spital! ”
Anthony shpejt e vendosi në xhipin e George dhe të dy prej tyre nxituan në spitalin e qytetit.
Teksa ishte duke nxituar per ne spital, ai mori telefonin dhe i beri thirrje gruas se tij, duke shpresuar që Helen të merrte thirrjen.
Pas disa thirrjeve pa përgjigje, George më në fund arriti të lidhet me Helen. Helen ishte duke bërtitur në dhimbje dhe George ndjeu sikur zemra e tij ishte duke u ndare me dysh. “Ku je?”
Xhorxh i mbajti lotët dhe i tha me qetësi Helen: “E dashur, më vjen keq. Te lutem me prit pak ”
Pas 10 minutash, Xhorxh i beri thirrje për herë të dytë gruas dhe këtë herë, zëri i Helen ishte shumë i dobët. Xhorxhi gati shpertheu ne lot duke dëgjuar gruan e tij dhe pëshpëriti në telefon: “E dashur, të lutem, më fal, unë nuk mund të lë një jetë të pafajshme te vdese, o Zot, të lutem, mbro gruan time …”
Ishte një çështje mes jetës dhe vdekjes. Ai duhej ta dërgonte në spital së pari djalin e Anthony-t për të mbijetuar.
Në spital, mjekët kryen kirurgji emergjente ndaj djalit të Anthony.
Për fat të mirë, djali arriti të mbijetonte.
George ndjeu një lehtësim të madh kur djali i Anthony ishte i sigurt. Pastaj, ai u shqetësua për gruan e tij.
Për herë të tretë, ai thirri përsëri në shtëpi. Këtë herë, askush nuk e mori telefonin! Lotët filluan të rrokullisnin fytyrën e tij sepse kishte frikë se Helen-es i kishte ndodhur diçka e keqe.
George u largua nga spitali si i çmendur. Anthony shpejt e ndoqi atë nga prapa dhe të dy ata hynë në xhipin e George.
Kur ai arriti në derën e tij të përparme, dëgjoi thirrjet që vinin nga shtëpia.
George shpejt hyri në shtëpi dhe pa … ..
Gruaja e tij Helen ishte e mbuluar me batanije, duke fjetur në krevat.
Aty ishte një grua e moshuar duke bërë tinguj qetësues për ta qetësuar foshnjën.
George ndihej i habitur dhe i lumtur. Helena ishte e sigurt!
Pastaj Anthony hyri dhe përqafoi zonjën. Ai pëshpëriti “E dashur,djali yne është i sigurt dhe ne duhet ta falënderojmë Xhorxhin këtu për ndihmën e tij”.
Çuditërisht, zonja ishte gruaja e Anthony-it që po kërkonte në zonë për ndihmë. Anthony prezantoi gruan e tij, Maria, për George dhe i tregoi të gjithë historinë gruas së tij se si e kishin derguar djalin të dy në spital.
Maria ishte gjinekologe. Ajo ndoqi një rrugë afër pas aksidentit në kërkim të një makine për të marrë djalin e tyre në spital.
Kur ajo erdhi nëpër derën e përparme të shtëpisë, ajo dëgjoi zhurmat e gruar qe po lindte. Keshtu vendosi të hyjë në shtëpi për të parë. Ajo e gjeti Helenin, kështu që i bëri një kontroll të shpejtë . Si një gjinekologe, ajo menjëherë mund të thoshte se foshnja e Helen ishte në një pozitë të dobët dhe se ishte një fëmijë i parakohshëm. Nëse Helen nuk merrte ndihmë profesionale nga mjekët shpejt, fëmija dhe jeta e saj do të ishin në rrezik.
“Më vjen keq, George.” Tha Maria “Unë e kisha mjaft te veshtire te merrja nje vendim në atë kohë, nëse do ta shpëtoja gruan tuaj apo do të vazhdoja kërkimin tim për një person që të shpëtonte djalin tim. Por në fund, nuk pendohem per vendimin qe mora per te shpetuar gruan tuaj “.
Lotët e George filluan të rrjedhin poshtë ne faqet e tij. Ai u përgjigj: “Jo, personi që duhet të kërkojë falje jam une. Kur Anthony erdhi tek unë për të kërkuar ndihmë, edhe unë nuk isha në gjendje të merrja një vendim.
“Por në fund, ne nuk bënim asgjë që shkon kundër ndërgjegjes sonë”, tha Anthony, duke përmbledhur fjalët e George dhe Maria.
Xhorxh pa Helenën, e cila po flinte mirë në shtrat dhe pastaj shikoi fëmijën e tij të bukur të porsalindur.Nga syte e tij filluan te dilnin lote pafund!
/©gatuajshendetshem.com
përktheu j.memeli/
