Tradita e vjetër serbe që “trashëgohet”/ Djali ishte pa eksperiencë, nusja duhet të flinte me vjehrrin

Një serial në Serbi i cili do të nisë më 4 dhjetor do të ntrajtojë ngjarjet e ndodhura para atyre të njohura në romanin e Bora Stankoviçit, pra para “Gjak i papastër”.

Sipas Zena, vuajtjet e shumta tregojnë pozitën e vështirë të gruas në shoqërinë patriarkale serbe dhe më në fund flasin për atë që është pëshpëritur me shekuj, dhe këto janë zakone që shënuan breza dhe krijuan imazhe të shtrembëruara të shoqërisë, si dhe për një zakon që ishte më i frikshmi d për të gjithë. gruaja e re është “snohačenje”.

Çafrë do të thotë kjo ? Snohačenje nënkupton një marrëdhënie intime midis vjehrrit dhe nuses, dhe zakoni daton që nga koha e sllavëve të jugut. Akti praktikohej kryesisht për shkak të papjekurisë seksuale apo mungesës së djalit. Zakoni është vendosur në vitin 1878 dhe ka zgjatur deri në tërheqjen e Perandorisë Osmane dhe është zhdukur vetëm në fund të Luftës së Dytë Botërore.

Pretendohet se ishte i përhapur në zonën e Pomoravljes dhe në Vranjë dhe se e kishte origjinën për “arsye thjesht praktike” dhe u transmetua brez pas brezi. Domethënë, nëse një i ri i mitur do të martohej me një grua të rritur, në moshë madhore, në atë rast babai do ta kryente detyrën martesore. Fëmijët lindnin shpesh nga marrëdhënia midis vjehrrit dhe nuses dhe ata do të praktikonin nusen derisa djali i tyre të rritej.

Ndoshta një nga skenat më të njohura në letërsinë serbe është ajo nga e famshmja “Gjaku i papastër” i Bora Stankoviçit, kur ai përshkruan natën në të cilën festohet dasma e Sofkës dhe Tomçës së vogël. Në njërën nga skenat ndjekim shefin Marko, i cili është inatosur në ditën e tretë të dasmës që të ftuarit po ndahen dhe i vjen keq që ikën ata që “jetuan” me nuset e tyre. Mallkon babain e ndjerë dhe atë djalin, i cili nuk është djali i tij, por vëllai i tij (domethënë Tomça) dhe ajo nuk e mohon.

Pra, gjurmët e këtij zakoni të çuditshëm në veprën e tij i ka vërejtur Bora Stankoviç, dhe ato janë praktikuar nga të gjitha shtresat e shoqërisë, pa dallim etnie dhe feje dhe askush nuk e ka konsideruar si mëkat. Edhe ata djem të rinj, gratë e të cilëve kryenin detyrat martesore me baballarët e tyre, ua përcollën këtë zakon brezave të rinj dhe e përsëritën kur të rriteshin./m.j

Author: admin