Mes mijëra fjalëve që u themi fëmijëve tanë, ka disa që i bëjnë ata më të fortë, më të zgjuar, më të mirë dhe më të sigurt.
Ne po ju sjellim më poshtë 11 fraza që kontribuojnë në zhvillimin harmonik të fëmijëve dhe i bëjnë ata të lumtur.
1
Nuk ka problem, le të pastrojmë bashkë
Fëmijët na testojnë me vetëdije me sjelljen e tyre të keqe. Është sikur të na thonë: A do të më doni pavarësisht kësaj që bëra? Përgjigjja duhet të jetë e qartë: “Sigurisht që po! Jam e lumtur që të kam. Nëse mund të zgjidhja nga të gjithë fëmijët në botë, unë do të të zgjedhja”. Nëse fëmija juaj bën rrëmujë vendin atëherë nuk është e nevojshme t’i bërtasësh, ta dënosh, por mund t’i thuash se do ta pastroni bashkë. Në këtë mënyrë, zhvillon një psikikë të shëndoshë për fëmijën tuaj.
2
Të dua
Këto dy fjalë janë shumë të rëndësishme për zhvillimin e shëndetshëm të fëmijës suaj. Është gjithashtu e rëndësishme t’i mbështetni fjalët tuaja me veprime: kaloni kohë së bashku, duke luajtur, duke qeshur, duke fryrë flluska, duke u përqafuar, duke diskutuar problemet e tij dhe duke e mbështetur atë nëse është e nevojshme.
Më mirë sesa dje, vazhdo kështu
Të krahasosh fëmijën tënd me të tjerët, duke i vënë në dukje se nuk është aq i aftë sa ato nuk është aspak një gjë e mirë. “Ti mund t’ia dalësh”, fraza të tilla ndihmojnë fëmijën tuaj të ndiejë mbështetjen dhe besimin tuaj tek ai. Gjithashtu, çdo “përforcim pozitiv” shkakton ndjenja të këndshme dhe emocione pozitive, gjë që sjell përsëritjen e sjelljes së miratuar.
Më vjen keq që të bërtita
Ne të gjithë jemi njerëz dhe sigurish bëjmë gabime. Është e rëndësishme që të keni guximin t’i pranoni dhe kërkoni falje tek fëmijët tuaj. Në këtë mënyrë i lëmë të dinë që ne i vlerësojmë dhe i respektojmë. Dhe gjithashtu u mësojmë atyre se nëse dikush nuk ka të drejtë, ai duhet të kërkojë falje dhe të mos përsërisë veprimet e tij.
Shtypja e emocioneve negative çon në neurozë dhe sëmundje psikosomatike. Një fëmijë ka të drejtë të zemërohet. Ai duhet të lejohet të brengoset për një lodër të humbur ose të qajë kur diçka i dhemb. Ndalimi i ndjenjave negative, në shfaqjen e tyre, është një ndalim për të qenë vetëvetja. Detyra jonë si prindër është të mësojmë një fëmijë për të shprehur emocionet e tij pa dëmtuar askënd.
6
Është e rëndësishme të lejohet që fëmija të dijë të mos kesh frikë nga asgjë është e pamundur. Gjithkush në botë ka frikë nga diçka, dhe të jesh trim do të thotë që të kapërcesh frikën ose të bësh diçka pavarësisht se ajo të pengon. Nëse fëmija juaj ka frikë nga diçka, ndani me të kujtimet tuaja dhe përvojat se si keni mësuar të përballeni me frikën tuaj.
7
Duke i dhënë fëmijës të drejtën për të zgjedhur, ne i mësojmë atij të dëgjojë veten dhe të mos ketë frikë të kundërshtojë oferta që janë në kundërshtim me bindjet, dëshirat ose interesat e tij. Fëmijët që vazhdimisht kanë qenë prindërit ato që kanë vendosur për to rriten pasiv, të varur dhe të manipuluar lehtë nga autoriteti i dikujt tjetër.Kur kërkoni që fëmija juaj t’ju bindet se ashtu thoni ju, kthehuni pas në kohë: ju do e donin diçka të tillë kur keni qenë fëmijë?
8
Duke i kujtuar fëmijës tuaj për sukseset e tij të kaluara, ti e bind atë për fuqinë e tij dhe e ndihmon të kuptojë se mund të arrijë edhe më shumë.
9
“Është në rregull! Provo përsëri”, këto janë që duhet t’i thoni fëmijës tuaj në rast dështimi. Fëmija juaj duhet të kuptojë se çdo person i suksesshëm ka bërë gabime dhe gabimet ndihmojnë në zhvillimin e këmbënguljes, durimit dhe cilësive të tjera të rëndësishme. Më e rëndësishmja, ai duhet të dijë se dështimet nuk do të kenë asnjë ndikim, përkundrazi.
10
“Si ndjehesh?” “Si ishte dita jote?” Pyetje të tilla kontribuojnë në afërsinë emocionale midis prindit dhe fëmijës së tyre. Kjo ndihmon tek fëmija për të formuluar mendimet e tij. Gjithashtu këto pyetje lejojnë që fëmija të jetë mjaft i ndjeshëm dhe i vëmendshëm ndaj vetes .
11
Të lumtë, ti po ngjitesh vetë
Prindërit shpesh e përdorin përemrin “ne” në lidhje me fëmijën e tyre: Kemi filluar tashmë! Ne shkojmë në çerdhe.Së shpejti do të fillojmë klasën e dytë.Në fëmijëri, ndjesia e nënës dhe fëmijës si një e tërë është e dobishme për zhvillimin e fëmijës dhe madje është e nevojshme për mbijetesën e saj. Megjithatë, në të ardhmen, pengon zhvillimin dhe e pengon ndarjen psikologjike. Mundësia e vetëbesimit është e rëndësishme për t’u kuptuar. Psikologët janë të bindur se qëllimi i edukimit është të mësojë fëmijën të jetë një prind i mirë për veten e tij. Dhe hapi i parë për këtë është përemri “ti”.
