Përpara se të jetë tepër vonë për t’u rikthyer në formë për ekstravagancat e Krishtlindjeve, është mirë të vraposh – në të vërtetë të ecësh – për t’u mbuluar: po, ecja – e vazhdueshme, kujdes – vazhdon të konsiderohet nga mjekët dhe shkencëtarët si një aktivitet që sjell vetëm përfitime, në nivel fizik por edhe mendor.
Megjithatë, synojmë të arrijmë 10,000 hapa në ditë, gjë që për ata që bëjnë një jetë sedentare mund të duket shumë, por është e drejtë të hedhim poshtë një mit: duket se është vetëm një marifet publiciteti që daton në vitet ’60 kur një kompani japoneze që prodhonte pedometra kishte menduar për këtë numër për të nxitur shitjet.
Realisht, sipas disa studimeve më të fundit, pas 6 mijë hapave, përfitimet e ecjes shterohen, edhe nëse ato kthehen në rritje falë një intensiteti të caktuar.
Dy studime që përfshinin pak më pak se 80,000 përdorues të hapamatësit – të gjithë midis 40 dhe 79 vjeç – zbuluan se sa më e qëndrueshme të jenë nivelet e ecjes, aq më shumë janë të dukshme përfitimet për kyçet, peshën, sëmundjet e zemrës dhe shëndetin mendor.
Njëri nga dy studimet u fokusua në ecjen si armë kundër shfaqjes së demencës, tjetri në kancer, sulm në zemër dhe goditje në tru: pas 7 vitesh, pjesëmarrësit në hulumtim treguan rezultatet e arritura.
Ata që bënin 112 hapa në minutë për 30 minuta, jo domosdoshmërish të gjithë radhazi, treguan rrezik më të ulët për t’u prekur nga kanceri, zhvillimi i demencës ose vuajtja e goditjeve dhe sulmeve në zemër sesa ata që i lejonin vetes një ecje më të lehtë.
Ecja është gjithmonë e mirë dhe rritja e ritmit mund të shmangë seriozisht disa sëmundje të këqija – ose më keq, sëmundje të rëndësishme – që lidhen me moshën, gjenetikën, ushqimin dhe stilin e jetesës.